Η γυναίκα πανεπιστημιακή μου σύντροφος συνήθιζε να καταπίνει σπέρμα

Πίσω στο κολέγιο, η γυναίκα φοιτήτρια μου και εγώ μοιραζόμασταν έναν μοναδικό δεσμό.Όχι την τυπική φιλία στα σχολικά βιβλία, αλλά μια κρυφή, οικεία ανταλλαγή ηδονής που μόνο εμείς ξέραμε.Το ραντεβού μας ήταν πάντα έντονο, με εκείνη να με παίρνει με λαχτάρα βαθιά στο λαιμό της, χωρίς να αφήνει περιθώρια για αέρα.Η γεύση των γλυκών της χειλιών στον παλλόμενο κορμό μου ήταν αχόρταγη.Προσπαθούσε κάθε σταγόνα, καταπίνοντας με λαχάνια και την τελευταία σταγόνα, μην αφήνοντας τίποτα πίσω της.Οι συναντήσεις μας ήταν πάντα μια αμοιβαία ανταλλαγή ηδονών, με εκείνη που με ανυπομονησία με έπαιρνε μέσα της και εμένα να την γεμίζω μέχρι το χείλος.Η γεύση του ζεστού της στόματος στον σκληρό ουρανό μου ήταν ο σκληρός παράδεισος. Οι συνεδρίες μας ήταν πάντα ένας ανεμοστρόβιλος πάθους, με εκείνη να με παίρνει με λαχτάρα μέσα κι εγώ να τη γεμίζω μέχρι το χείλος.Η γεύση του ζεστού στόματός της πάνω στο σκληρό μου κοντάρι ήταν παραδεισένια.Οι συνεδρίες μου ήταν πάντα μια δίνη πάθους με εκείνη να μ' παίρνει με λαιμαργία μέσα κι εμένα να τη γεμίζει μέχρι το τέρμα.Η γεύση από το ζεστό της στόμα πάνω στο σκληρό άξονά μου ήταν παραδεισιακή.Οι συνευρέσεις μας ήταν πάντα μια θύελλα πάθους.Η δική της με ανυπομονησία με έπαιρνε μέσα κι εγώ τη γέμιζε μέχρι το τελείωμα.Η γεύση απ' το ζεστό στόμα της πάνω στον σκληρό μου άξονα ήταν ουράνια.