Blonde schoonheid Lucy ervaart haar eerste poesje wrijven in een casting interview

De blonde tovenaar, Lucy, anticipeerde gretig op haar castingafspraak en hoopte haar onschuld voor de camera kwijt te raken. Bij haar aankomst kreeg ze een prikkelend voorstel - om haar zelfgenoegzaamheidstechnieken voor de camera te demonstreren. Aanvankelijk gefladderd scheen haar natuurlijke allure en rauwe sensualiteit door. Ze verplichtte zich, haar vingers die subtiel haar gladde, ongerepte schat verkenden, haar maagdelijkheid intact. Haar beweging was boeiend, haar elke aanraking een bewijs van haar onaangetaste allure. Terwijl ze haar eigen lichaam bleef verkennen, groeide haar opwinding, haar ademhaling raakte met elke aanraking van haar maagdigheid. Haar verlegenheid bleef haar gevoeligheid, onaangeroerde bloem, onweerstaanbaar, haar onbeschaamte, onbeschaamdheid, onbeschaafde bloemdheid bleef haar reis, en haar verlangen bleef in een rauwe beweging, haar passie bleef onbeweeglijk. Haar gefilterde blik bleef in een blik die haar bewoog, haar bruine bloem bleef. Haar verlangen bleef ongefilterd, haar gefilterde gemoed, haar passie verd, elke diepte die haar beroerde kamer verliet.