Χαλαρώνοντας με το πέος μου: Μια εμπειρία σόλο ανδρών

Σε έναν κόσμο όπου η αυτοϊκανοποίηση είναι καθημερινό τελετουργικό, εγώ, ένας νεαρός, βρίσκω παρηγοριά στη δική μου παρέα.Οι μέρες αγχώνονται καθώς γδύνομαι, αποκαλύπτοντας τον ερεθισμό μου.Με μια σταθερή λαβή, αρχίζω να χαϊδεύω, κάθε κίνηση στέλνοντας κύματα ηδονής να διαπερνούν το κορμί μου.Το δωμάτιο γεμίζει με τους απαλούς ήχους της αναπνοής μου που αναπηδούν, κάθε λαχτάρα αντηχεί στο ρυθμό του χεριού μου.Δεν απολαμβάνω μόνο τον εαυτό μου· Εξερευνώ τα βάθη της επιθυμίας μου, σπρώχνοντας τα όρια, και ανακαλύπτοντας νέα ύψη έκστασης.Η ένταση χτίζεται, η προσμονή και η προσδοκία, στην άκρη του πρωκτού.Με ένα δυνατό χτύπημα, φτάνω την τελική μου ικανοποίηση, φτάνοντας στο πάτωμα, απλώνοντας το χέρι μου πάνω στην κορύφωσή μου και απλώνοντας τη γνώση μου, που δεν έχει απομείνει κάτω από το κάθισμά μου.Αυτό το κομμάτι της αυτογνωσίας μου, δεν χρειάζεται να με κάνει να αγγίξω τον εαυτό μου, καθιστός και ακαταμάχητος.Αυτός είναι ο τρόπος σύνδεσης μου με τη στιγμή αυτή, που δεν χρειάζεται.