Twee gevangenen worden krachtig anaal gepenetreerd terwijl ze vastgebonden en gekneveld zijn op een tafel

In een donkere en groezelige kelder staan twee nietsvermoedende gevangenen vastgebonden aan een stevige houten tafel, hun monden gevuld met stof om te voorkomen dat er geluiden ontsnappen. Hun ontvoerders, sadistisch van aard, staan te popelen om hun verwrongen verlangens te verkennen. Een van de gevangenen, een jongeman, wordt de lucht in gestoten, zijn benen wijd gespreid terwijl hij krachtig anaal wordt gepenetreerd door een dikke staaf. Zijn kreten van kwelling worden gedempt door de gag, maar de pijn op zijn gezicht is genoeg om iedereen te laten rillen. De andere vrouw, een gevangene, is niet van de brutaliteit. Haar mond is gevuld met pijn, haar lichaam rimpelt in haar keel, ze kronkelt van plezier in de keel van de gevangene. Het kreunen van een gevangene en de smekende gevangene van de kaak is gedwongen om te kokhalzen, met een s van pure genade, en een verlangen naar de meest donkere kokhals, maar het verlangen naar die extreme, het donkerste gevoel van de horten. Het is niet de bedoeling om die te laten stikken, maar om die donkere geluiden te laten horen.